door André Pascual <apascual/at/club-internet.fr>
Over de auteur:
Van huis uit een industrieel ontwerper, nu een professor in productie,
hij onderwijst CAD.
Grafisch werk met de computer, vooral 3d grafisch werk, is een van zijn
passies.
Vertaald naar het Nederlands door:
Hendrik-Jan Heins <hjh/at/passys.nl>
Inhoud:
|
QCAD: Technisch tekenen onder Linux
Kort:
QCad is een 2D CAD systeem waarmee je heel eenvoudig ontwerpen
kan tekenen en wijzigen.
_________________ _________________ _________________
|
Algemene Opmerkingen
Een "ontwerp" is iedere exacte oppervlakte weergave van een echt
object, te gebruiken voor studie- of productie doeleinden. De dimensies van
ieder element (object) waaruit de tekening bestaat, moeten exact, en
op schaal, kloppen. Dit is wat een CAD programma onderscheidt van een
vector tekenprogramma zoals Sketch, Illustrator of Corel Draw, die
een min of meer getrouwe afbeelding van de werkelijkheid kunnen
genereren. Bij CAD moet een ontwerp bovenal exact gerepresenteerd zijn.
Dit is anders dan bij illustraties (tekenen), waarbij de esthetische
kant van de afbeelding van meer belang is.
Installatie van QCad
Versie 1.4.x van QCad, die gebruikt is voor dit artikel, is te vinden
op de applicaties cdrom van de Red Hat en Mandrake distributies als
een kant en klaar pakket. Andere distributies hebben vast ook dergelijke
pakketten. Je kunt de nieuwste versie downloaden op http://www.qcad.org/. Voor Qcad is QT 2.2
als grafische interface bibliotheek nodig.
Een stukje theorie
Voordat je begint met je eerste document, moet je enkele concepten
en definities van CAD kennen.
De objecten
Een object is een layout element dat "bekend" is in het programma door
z'n vorm (segmenten, kromming, ...), de geometrische karakteristieken
van z'n positie (verticaal, tangentiaal, ...), z'n start en eindposities
die de dimensies bepalen (vast op kruisingen, coördinaten, centrum,
...), in z'n attributen (kleur, dikte, typen karakteristieken) en het feit
dat het onderdeel is van een lag (blauwdruk).
Om een object te bouwen is het dus nodig om:
- je aanzicht op de werk-laag te definiëren
- de attributen te definiëren
- de eigenschappen te kiezen: rechte lijn, segment, cirkel,
ellips, punt, kromme, arcering, tekst...
- het geometrische frame van de constructie aan te geven:
horizontaal, schuin, concentrisch, verticaal...
- de randvoorwaarden aan te geven
Dit resulteert in het bouwen van een virtuele, maar exacte zin
van dit type: cirkel van radius X met een centrum dat door de
eindpunten van een object gaat dat was gedefinieerd met een rechter
muisknop klik, enz. De punten moeten worden aangegeven met een
linker muisknop klik in de buurt van de gewenste punten die moeten
worden gekozen uit degenen die het systeem aanbiedt. Het moet ook worden
opgemerkt dat het concept "fixatie" is te vinden onder de naam
<snap> Bijvoorbeeld de zin horizontale rechte lijn, die de
buitenste lijnen van een object raakt is opgebouwd uit de volgende
menu's en sub-menu's:
Merk op dat je het eerste menu krijgt door te klikken met de rechter
muisknop op het "papier".
De Lagen
In andere programma's worden ze niveau's, ontwerpen of blauwdrukken genoemd.
De lagen beschrijven in
feite een virtuele stapel negatieven. Ieder negatief bevat een deel van de
tekening, die te te herkennen is als een geheel door er van bovenaf op
te kijken. Een laag kan worden verplaatst door de stapel, verwijderd
(dit heeft alleen te maken met het deel van de tekening die hij omvat),
bevroren of onzichtbaar gemaakt worden. De laag waarop je werkt is de enige
geactiveerde laag. De operaties die u uitvoert hebben dus alleen betrekking
op die laag, Wanneer u een kleur eigenschap toewijst, lijntypen of lijn
diktes veranderd, dan krijgen alle items die u tekent die eigenschappen.
Maar u kunt de kleur blauw toewijzen aan een item dat aanwezig is op een
rode laag, door de eigenschappen te veranderen. Bij een complexe tekening
werkt u op meerdere lagen na elkaar waardoor u bepaalde sub-typen
onzichtbaar kunt maken, alleen een deel kunt afdrukken, niets veranderen
behalve dat ene.
De Status Regel
De statusregel staat onderin het hoofdvenster. Het is niet
iets dat speciaal voor CAD software programma's is, maar hij
is desalniettemin zeer essentieel. Aangezien er voor een commando
meerdere operaties achter elkaar moeten worden uitgevoerd in een
bepaalde volgorde, toont het programma op de statusregel de
operaties die moeten worden uitgevoerd en wat het daarbij verwacht van
de gebruiker. Het is daarom ook absoluut noodzakelijk dat je de informatie
die wordt weergegeven op de statusregel leest wanneer u niet wilt dat de
CAD sessie eindigt met de verklaring dat dit een "+-@-#!!" programma is.
Bij CAD is het resultaat exact wanneer de ontwerper exact en systematisch
werkt.
Tekenmethodes
Er zijn meerdere manieren om iets voor elkaar te krijgen, en minstens
twee manieren om iets heel goed te doen. Beiden maken gebruik van het
concept van 'drafts' die gebaseerd zijn op lange, niet gedimensioneerde
rechte lijnen, maar met exacte relatieve posities (de afstand van de een
tot de ander). Deze rechte lijnen, zowel horizontaal als verticaal heten
constructielijnen in DTM of SolidWorks en 'geometries' in TSCadDraw.
De eerste methode bestaat uit het definiëren van een profiel
gebaseerd op deze rechte lijnen die fungeren als steunpunten, De oefening
die we in het vervolg van dit artikel gaan doen zal dit verder aantonen.
De tweede methode bestaat uit het definiëren van een profiel door
het aanpassen van de lijnen op bepaalde snijpunten. Om dit voor elkaar te
krijgen in QCad, moet je klikken met de rechter muisknop om de
hoofdmenu's te krijgen en vervolgens
<edit><Trim two object> kiezen, klik hierna op de lijn die je
wilt inkorten (knippen), klik vervolgens op de lijn waarop de eerste lijn
moet stoppen.
Hier zijn 3 voorbeelden van het bewerken van objecten:
In dit figuur en de volgenden, tonen de gele blokken de geselecteerde
functies, voetnoot: niet gekleurd door QCad zelf, en de blauwe
kruisen tonen de hoekpunten waarop je kunt klikken. Met de functie
<Trim objects> zorg je ervoor dat het ene element past in het andere.
Het is van belang om eerst te klikken op (1) op het deel dat u wilt
laten passen en daarna (2) op het item dat het eerste kruist.
Voor de functie <Bevel> is het van belang om de X en Y waardes van
de randen van tevoren te bepalen, het maakt niet uit of deze worden
ingekort of niet. Klik tenslotte op de entiteit voor 'afschuinen'. De
stappen zijn hetzelfde wanneer je werkt met snijdende lijnen en de functie
<Round>. Ik moet ook opmerken dat QCad sneller tracht te zijn dan de
gebruiker of probeert te helpen bij je beslissing, zodra een functie wordt
gekozen die de selectie van een tweede item vraagt, dan verandert
QCad de kleur van dat item dat het dichts bij de muisaanwijzer ligt
en geeft het aan dat je het kan selecteren door er met de linker
muisknop op te klikken. Het werkt hetzelfde met fixeerpunten die rood worden
gekleurd. De rechter muisknop annuleert een operatie en laat je teruggaan
naar het hoofdmenu.
De volgende figuur toont de resultaten van deze aanpassingen:
Voorbeeld Applicatie
Er is, om een programma te leren kennen, geen betere manier dan het
te gebruiken. Laten we eens proberen een object te tekenen dat is
geïnspireerd door het logo van SEV Marchal, dat ik normaal gesproken
gebruik voor mijn beginners cursus in nummerieke besturing. Met IMT 10 van
Mécasoft kan dit worden getekend in minder dan 5 minuten, inclusief
annotaties.
Opzet van een Pagina Format
Dit is niet strict noodzakelijk voor deze oefening, maar een technische
tekening moet voldoen aan standaarden die onder andere het aanzicht en de
formaat aspecten definiëren (frame en gegevensblok) waarin ze zich
bevinden. Hier gebruik ik een
format van IMT 10 dat ik overgezet heb naar DXF, het enige bestandstype dat
QCad kan lezen en genereren, waardoor het bestanden uit kan wisselen
met alle CAD programma's ter wereld. Zodra het format is ingeladen, zie je
een rand rondom het tekengebied, met een nul-referentie in het midden van
het gebied. Het is aan te raden om onnodige lagen te verwijderen, degenen
die het format frame bevatten te hernoemen en er enkelen toe te voegen zoals
in de volgende alinea's wordt aangegeven.
De Lagen Beheren
Door te klikken op het icoon dat een stapel pagina's voorstelt,
open je een venster genaamd "Layer List". De geselecteerde blauwdruk
wordt de actieve blauwdruk, hij verschijnt met een verhoogde helderheid.
Het oog naast de naam van de laag kan worden geselecteerd om de laag
zichtbaar of onzichtbaar te maken. Het open oog aan de rechter kant van
het venster met de lagenlijst makt alle lagen zichtbaar; het gesloten
ook maakt alle lagen onzichtbaar. Het plus-teken voegt een laag toe aan de
lijst, het min-teken verwijdert de geselecteerde laag. Het symbool
'REN' wordt gebruikt om de geselecteerde laag een andere naam te geven en
het vuilnisbak symbool verwijdert alle lege lagen. Nu hebben we een laag
<Format A4> nodig dat het frame bevat, een laag
<Trait> die de tekening bevat in een vooraanzicht en een laag
<Annotation> die de annotaties voor de tekening bevat.
Een Verticale Referentie Definiëren
Deze rechte lijn loopt door de oorsprong (nul) en helpt bij de
constructie van paralelle lijnen op de X-as. Onze tekening zal
symmetrisch zijn ten opzichte van deze lijn. Allereerst activeer je
de laag <Trait>; daarna kies je een continu type breedte met een
dikte 1 en de kleur rood (punt 5). Daarna construeer je de "zin"
<straight line><vertical(1)><loopt door de absolute
coördinaten (2)> <enter 0,0(3)> <klik met de linker
muisknop (4)>
Construeer een Parallel aan 60
Je verwijdert de menu's door meerdere keren met de rechter muisknop te
klikken wanneer dat nodig is en je construeert het volgende:
<straight line>< Maak parallelen><enter 60> en benader
de positie markering van de rechte referentielijn. Deze wordt nu grijs en
volgens de positie van de muisaanwijzer suggereert QCad om de
parallel ofwel aan de linker ofwel aan de rechter kant van de referentie te
maken.
Positioneer de aanwijzer enigzins aan de linkerkant en klik met de linker
muisknop. Er is nu een rechte lijn in het paars verschenen.
Construeer de andere Rechte Lijnen
De meeste functies van QCad zijn repetatief; ze zijn dus actief
zolang ze niet vervangen zijn door een andere functie. Daarom
<straight line><maak parallel><Distance of > is
nog steeds geactiveerd. Het is voldoende om de waarde 60 te vervangen door
50 (Verticaal 2) en erop te klikken, om 50 te vervangen door 25 (Vertical 3)
en er daarna op te klikken. Doe hetzelfde voor de horizontale rechte lijnen
die worden gedefinieerd ten opzichte van 0 (Horizontaal 4). Teken de
horizontalen (5) en (5') met afstand 60, daarna (6) met afstand 30 en
tenslotte (7) met afstand 40.
Construeer de Linker Helft van het Logo
Voor de constructie vertrouwen we hier op de rechte lijnen die we
zojuist hebben getrokken. Je moet teruggaan naar het hoofdmenu
met een klik van de rechtermuisknop en de <lines><multiple lines
(knop: create lines)>< lopend door het kruispunt (Snap
automatically to..)> kiezen. Vanaf dit moment plaatsen we de aanwijzer
in de buurt van de kruising van de rechte lijnen en wordt dit gemarkeerd
met een rode cirkel. Wanneer de kruising geschikt is als begin van een
karakter segment, klikken we met de linker muisknop, gaan we naar het
volgende kruisput van de rechte lijnen en wordt hij opnieuw gemarkeerd
met een rode cirkel. Het segment is getekend. Maar omdat de functie
modaal is ten opzichte van dit laatste punt, dat het einde is van het
segment dat we net hebben getekend en tegelijkertijd het begin van
het volgende segment. Zo zijn gesloten vormen te tekenen. Wanneer
je geen extra gesloten segmenten meer nodig hebt, kan je de actieve
functie met een klik met de rechte muisknop sluiten; je beëindigt hem
hier echter niet mee. Voor deze helft van het logo kiezen we een continue
blauwe lijnt met dikte 2 zoals in punt 1 in figuur QCad10 (hieronder)
klik vervolgens op 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 en klik tenslotte met de
rechter muisknop.De linker helft van het profiel is klaar. Zo eenvoudig!
Het Resultaat Bewerken
Bewerken is het modificeren van iets bestaands. Voor een aanpassing of
een afschuining aan een getekend profiel of het verwijderen van een segment,
dat zijn modificaties. Welke wijziging je ook wilt aanbrengen, er is een
algemene benadering hiervoor. Kies eerst de functie <Edit (1)>
die een submenu voor alle mogelijke modificaties opent. Selecteer de
gewenste functie, bijvoorbeeld: <delete objects(2)>, die een sub-menu
opent voor de selectie: contour, all entities, tag single
element... Hiermee kan je de grenzen van de modificatie kiezen. Wanneer
je bijvoorbeeld kiest voor <Tag single element(3)> design the element
(4) en daarna de actie bevestigt met een klik met de linker muisknop op het
pijl-icoon (5), wordt daarna het geselecteerde element verwijderd. Let er
wel op dat de functie <(un-)tag single element;> een aanpassing is;
wanneer je klikt op een element, dan wordt het geselecteerd, met een
volgende klik wordt het gedeselecteerd. Hierdoor kan je bepaalde elementen
verwijderen uit een globale selectie.
De Basis van het Oor Aanpassen
Wanneer we teruggaan naar het hoofdmenu, verwijderen we de
rechte constructielijn die 1 heet in figuur QCad12 (hieronder)
en kiezen we <Edit><Round><Radius 10> <trimming> We
bepalen de aan te passen items en we verplaatsen daarna de muisaanwijzer
naar de aanpassing/koppeling die we willen aanbrengen. Qcad stelt
daarna de mogelijke oplossingen voor (radius 10). Wanneer er een punt
wordt voorgesteld dat we bedoelen, is een klik met de linker muisknop
voldoende om de koppeling/aanpassing en het verkorten van de lijn
uit te voeren.
Om de Gespiegelde Helft van het Profiel te Construeren
Met het bestaande halve profiel is het onzin om nog een helft te
tekenen, daarom is het voldoende om de eerste symmetrisch te dupliceren
om een compleet profiel te verkrijgen. We kiezen <Edit><mirror
objects><Tag Range><Point (Koppel aan niets)> en
teken een venster rond het halve profiel(een geel frame in figuur
QCad13). Het profiel is geselecteerd; het wordt rood. We klikken met
de rechter muisknop: nu zijn we terug in het sub-menu. We geven accoord
door het pijl-icoon aan te klikken. We gaan weer terug naar het
fixatie-submenu; we kiezen <Extremity (Koppel aan eindpunten)>
en bepalen de punten 1 en 2 zoals aangegeven is figuur QCad13. Een
venster 'Mirror (Spiegelen)' verschijnt. Wanneer je een waarde van 0
ingeeft wordt het halve profiel verplaatst, wanneer je een waarde van 1
opgeeft, wordt het gedupliceerd. Wij moeten dus een waarde van 1 opgeven
en <Ok> kiezen. Nu is het profiel af.
De Ogen Tekenen
Door te gebruiken wat we al gezien hebben, kunnen we het linker
oog construeren met behulp van de horizontale en verticale constructie
lijnen (punt 1). Daarna teken je het profiel door op deze rechte lijn
met een poly-lijn te bouwen. Je beperkt hem met een radius 5 (groene
kruisen) en een radius van 25 (paarse kruis, punten 2 en 3); tenslotte
kan je de constructielijnen verwijderen en het linker oog dupliceren
door het te spiegelen naar de rechterzijde (punt 4). Alle noodzakelijke
commando's voor deze operatie zijn hierboven al uitgelegd.
Dimensies Toevoegen
Annotaties zijn niet het sterke punt van QCad: het is onmogelijk
om toleranties op te geven of om ergens anders te schrijven dan in het
midden van de lijnen die de dimensies aangeven, De consequentie hiervan
is dat het formaat van de karakters wordt veranderd, afhankelijk van
de beschikbare ruimte tussen de twee referentiepunten. Dit geeft de hele
tekening een wat vreemd uiterlijk. Maar hoe het er ook uitziet, om
annotaties te maken,
moet je jezelf plaatsen op de annotatielaag, een passend
lijn-uiterlijk kiezen, vooral een dikte van 1 en een andere kleur dan die
van andere lijnen, liefst een die nergens voorkomt. Maar dit is geen
verplichting. Kies <Annotation (Sub-menu dimensies)>< Type
annotatie, horizontaal of verticaal of radius... ><. Eindpunten
om de positie van de constructielijnen of bepaalde kruispunten
(Koppel handmatig aan...) >< Punt (Koppel aan niets) om de
grootte aan te geven> Om te veranderen van de ene manier van fixatie
naar een andere kan je de sneltoetsen gebruiken: F voor <point>, E
voor <Extremity>, X voor < automatic intersections> enz. De
punten A, B en C (onderstaande afbeelding) zijn lastig te noteren met een
dimensie.
Een Doorsnede (cut): Voorbereiding
De representatie van een driedimensionaal object in 2D verplicht je
om meerdere aanzichten volgens bepaalde teken-normen te maken, zelfs
als het alleen de dikte van het object toont. Onze tekening representeert
een object dat 20mm. dik is en 5 mm. diep. Om dit alleen maar aan te geven
is niet voldoende en een doorsnede is noodzakelijk. Om dit te maken:
Maak de laag <Annotation> onzichtbaar met een dubbelklik op het icoon
met het open oog. Voeg een laag <cross section> toe met de optie + in het beheer menu voor de laag. Volgens de norm is een doorsnede aangegeven
door een lijn met een punt en strepen. Activeer dit als de te gebruiken
stijl en teken een lijn met breedte 1 tussen de ogen van ons logo
(<straight line><Polyline> <snap to grid points>).
Schets het Doorsnede Aanzicht
In industriële tekeningen, of het nu met pen en papier is of
met CAD, moet er altijd een overeenkomst tussen de aanzichten zijn.
Het doorsnede aanzicht is een projectie langs de lijn die het doorsnede
aanzicht door het object aangeeft.
Het Tekenen en Arceren van het Doorsnede Aanzicht
We gebruiken opnieuw de rechte constructielijnen om het doorsnede
profiel te tekenen met een poly-lijn (figuur QCad18 hieronder).
Bewerk de eigenschappen van de lijnen voor de arcering (2). Selecteer
<Create hatchings(3)> <Tag range> <Passing through the Point
(Koppel aan niets)> en teken een vierkand rond het doorsnede aanzicht om
het gebied (4) te selecteren. Geef accoord (5). Het venster "Create
hatchings (maak arcering)" verschijnt. We kiezen een passende arcering(6).
We kiezen OK (7) en het gearceerde aanzicht (8) is klaar.
En Tenslotte het Einde
Het doorsnede aanzicht zoals het hier wordt aangegeven is, volgens de
regels van industrieel tekenen, een projectie. Aangezien dit aanzicht
te verkrijgen is door het virtueel doorsnijden van ons profiel ter hoogte
van de ogen, moeten we de diepte van de ogen aangeven. Je kunt dit op de
volgende manier toevoegen: <Straight polyline line (Knop
lijn)><create lines>. Nu is de tekening klaar. Alleen het frame van
ons papier (het gegevensblok) moet nog gevuld worden met tekst, Ik laat het
aan jou over om de < text function> te ontdekken.
Conclusie
Er zijn niet veel Linux CAD-Applicaties onder GPL te vinden. Alleen al
daarom alle eer aan de auteurs van QCad en tevens dank aan hen
vor de bruikbare applicatie die zij aan de gemeenschap geven.
Ook al is dit geen vervanging voor industriële applicaties van het type
Cadkey, AutoCad of DMT, het blijft een zeer goed educatief gereedschap
en een gereedschap voor niet al te complexe ontwerpen. Je kunt de zwakte
van de annotatie gereedschappen betreuren, net als de afwezigheid van
bedek/uitlijn/grenslijs functies (grofheid, geometische toleranties,
sectie aanzichten) en de numerieke limitatie van de geometrische grens
condities. Maar je kunt de auteurs ook feliciteren met de eenvoudige
besturing, de simpele en handige interface, de kracht van de koppel/pas
functies of de keus van het DXF formaat dat vrij is van eigendomsrechten,
en waarschijnlijk nog vele andere functies en mogelijkheden in QCad
die ik nog niet ontdekt heb. QCad heeft een help systeem, maar de
documentatie is in het Engels geschreven en daarom snap ik daar totaal niets
van (noot van de vertaler: de auteur van dit artikel is Frans). Dit bewijst
hoe eenvoudig de besturing van QCad is. Ik heb alles ontdekt door
simpelweg te spelen met het programma.
Maar de mogelijkheden van CAD zijn zeer sterk veranderd in de afgelopen
jaren. Het produceren van 2D tekeningen om een 3D object te representeren
wordt steeds minder vaak gevraagd. Er wordt steeds meer gewerkt met een 3D
model dat compleet gedefiniëerd wordt, zowel in vorm als dimensie, met
behulp van prestatie gereedschappen en volume-modellering. Daarna genereert
het programma automatisch ontwerpen, annotaties en een lijst voor nummeriek
bestuurde machines (CAM). Voorbeelden van dit soort programma's zijn
ProEngineer, SoldConcept, Catia, Solid Edge of Think3D.... Waneer zullen
deze gereedschappen beschikbaar komen voor Linux? Op dit moment hebben we
QCad en CAM Expert,
z'n commerciële broer, beiden uitgerust met 2D CAD, en nog wat oude
MS-DOS producten, zoals DMT10 van Mécsoft dat prima draait in een
DOS-emulatie onder Linux, zoals je kunt zien in de laatste afbeelding
(hieronder).
Talkback voor dit artikel
Elk artikel heeft zijn eigen talkback pagina. Daar kan je commentaar geven of commentaar van anderen lezen:
<--, Terug naar de titelpagina van dit nummer
2004-01-03, generated by lfparser version 2.43