original in en Guido Socher
en to nl Guus Snijders
Guido waardeert Linux omdat het erg flexibel is en veel meer mogelijkheden biedt dan enig ander systeem.
Zodoende houden we twee commerciële producten over: Staroffice en Textmaker (http://www.softmaker.de/tml.htm). Ik heb altijd een haat-liefde relatie gehad met Staroffice. Hij beschikt over een hoop functies maar is erg traag en werkelijk zwaar. Ik haat het absoluut als Staroffice start en het scherm bijna een minuut in beslag neemt met een groot logo dat je niet kunt wegklikken. Ook kun je op veel plaatsen merken dat Staroffice niet vanaf het begin is ontworpen als Unix applicatie. Zodoende was ik nogal enthousiast toen ik Textmaker ontdekte. Het leek enigzins compact: 7MB is een acceptabele grootte.
Er lijkt geen ondersteuning te zijn voor wiskundige formules of technische tekeningen, waardoor het minder geschikt is voor wetenschappelijke toepassingen, maar het heeft werkelijk alles dat een thuis gebruiker danwel zakelijke gebruiker verwacht van een tekstverwerker.
Ik zal verder niet alle features bespreken. In plaats daarvan zal ik me
concentreren op dingen die ik persoonlijk echt mis: Een snelle, lichte,
echte Unix office applicatie. Met echt Unix bedoel ik dingen als: werkt zonder
problemen vanaf een centrale installatie in een multi user omgeving. X11 biedt
een goede integratie van locale en remote applicaties, en dus zou een echte
Unix applicatie dat ook moeten ondersteunen.
Hoe zit het met Textmaker? Textmaker is behoorlijk stabiel, geen crashes in
enkele dagen van gebruik. Het gebruikt zo'n 8Mb geheugen per draaiend proces
en lijkt geen grote geheugen leks te hebben.
Problemen? Ja. De scheiding tussen gebruikers is niet erg goed. Als een
gebruiker een document start en deze niet opslaat, krijgt de volgende gebruiker
een melding bij het starten dat er een niet-opgeslagen document is. Als zij
het dan opent, krijgt ze het document van haar collega. Het renderen van tekst
en afbeeldingen op het scherm is traag, zelfs als het draait op een snelle
server. Er klopt iets niet met de manier waarom Textmaker het scherm update.
Ik type niet erg snel, maar de tekst op het scherm liep altijd een woord achter
op mijn typen. Dit probleem met de rendering van het scherm lijkt niet voor te
komen bij een lokaal gestarte Textmaker.
Een ander punt dat voor zich spreekt is het feit dat alle bestanden in een Textmaker installatie uitvoerbaar zijn (chmod 755), zelfs de lettertype (font) bestanden. Dit komt meestal voor als iemand die niet weet dat een Unix bestandssysteem afwijkt van dat van Windows en de bestanden onder Windows inpakt. Tekxtmaker is in principe een Windows programma dat was gehercompileerd voor Linux. Daardoor werken de meeste Linux-specifieke dingen niet. Dat is jammer, want Linux kent veel meer mogelijkheden en functies dan Windows.
Iets anders dat waarschijnlijk een feature is en geen bug, is het feit dat je maar een instantie van Textmaker kunt starten. Als je probeert om een tweede Textmaker te starten, opent deze het reeds draaiende venster. Het is nogal ongelukkig dat dit gedrag niet is aan te passen (bijvoorbeeld via een opdracht regel optie). Ik persoonlijk heb graag twee verschillende vensters open als ik stukken tekst kopieer/plak. Met TextMakder moest ik gebruik maken van zijn eigen kleine interne text vensters.
Welke versie ik getest heb? Wel, de home page van Textmaker
(http://www.softmaker.de/tml.htm)
heeft het over Textmaker 2002, maar het "about" menu in Textmaker zegt 389.
Wat dat ook is. Op het eind besloot ik een licentie aan te schaffen, ondanks
dat het een beetje als een beta versie op me over kwam, maar ik wilde softmaker
aanmoedigen aanmoedigen verder te gaan. Het heeft de potentie om een hele
goede tekstverwerker te worden als ze maar onthouden om de bugs te fixen, voor
en na het toevoegen van features. Softmaker zou ook moeten focussen op
integratie in Linux. Alleen hercompileren voor Linux is niet genoeg.
Wat ik het meest waardeerde in de versie? De ontwikkelaars bij Softmaker
beschikken over enige humor. Ik heb geen enkele keer begrepen wat de volgende
pop-up betekende, maar het toverde iedere keer weer een glimlach op mijn
gezicht: