Original in en Miguel Angel Sepulveda
en to nl Floris Lambrechts
Studeerde af aan de Universiteit van Washington (USA) in 1993. Werkt nu bij de Hollywood- special effect firma Digital Domain en deed daarvoor wetenschappelijk werk in Spanje, Israël, Japan en de VS. Ontdekte Linux voor het eerst in de periode rond de kernel versie 0.98 (Liefde op het eerste gezicht). Hij is stichter en ex-hoofdredacteur van LinuxFocus magazine.
"Happy Hacking" is een toetsenbord gemaakt door FPU America Inc. Het werd ons ter bespreking toegestuurd. Dit artikel bevat de indrukken die we opdeden bij het werken met dit klein en stevig keyboard.
Dit is de eerste keer dat een commercieel bedrijf LinuxFocus vraagt om een product te bespreken. De tijden veranderen! We zijn opgetogen over het feit dat er hardware bedrijven zijn die het belang van de Linux-markt inzien en investeren in producten voor Linux-gebruikers. LinuxFocus zal zeker zijn rol als medium gebruiken om zulke producten te bespreken en om onze mening te geven aan Linuxfans. Nu nog hopen dat meer en meer producenten Linux-producten zullen gaan maken.
Enkele weken terug ontvingen we een klein pakketje van FPU America Inc. (pfuca.com), een afdeling van de Japanse computerproducent PFU Limited. PFU Limited maakt computers en publiceert software sinds 1960 en is een joint venture van Fujitsu Limited en Matsushita.
|
De verpakking bevatte het "Happy Hacking" keyboard (model PD-KB02). Op zichzelf weegt het 0.5 kg, het is 29.5 centimeter breed, 11 cm diep en 3 cm hoog. Er zitten slechts 60 toetsen op het klavier. Beschikbare accessoires zijn onder meer kabels voor Sun, PC(PS/2) en Macintosh computers.
De afmetingen van het toetsenbord zijn meteen ook zijn grootste voordeel. Het is KLEIN! Toch voelt het aan als een gewoon keyboard. Dit komt doordat de afmetingen en de locatie van de toetsen perfect gelijk is aan die van een standaard klavier met 101 toetsen. Stel je gewoon een standaard toetsenbord voor zonder de F-toetsen, cursors en NumLock's, en je hebt het Happy Hacking toetsenbord in gedachten.
Eerst vond ik het vreemd. Wie wil nu de meeste standaard toetsen missen? Toen realiseerde ik me dat ik wel eens een perfecte kandidaat kon zijn. Ik programmeer veel thuis, mijn bureau is een gewoon computer-bureau. Daarbuiten doe ik ook papier-werk en algebra terwijl ik op de computer werk. Het is heel oncomfortabel om van bureau te wisselen of om het keyboard te verplaatsen. Het "Happy Hacking" keyboard bleek heel handig op mijn bureau voor mijn specifieke behoeften. Ik heb graag veel ruimte op mijn bureau om notities te nemen en om boeken in te kijken terwijl ik programmeer.
Toch duurt het even voor je gewend bent aan de afwezigheid van de functietoetsen. De meeste kunnen ingevoerd worden door bepaalde toetsencombinaties te gebruiken. Er zijn "Opt", "Fn" en "Meta" toetsen om andere toetsencombinaties mee te maken. Achter aan het klavier vinden we een serie schakelaars die het toetsenbord geschikt maken voor ofwel een Sun, een PC(PS2) of een Mac computer. Elke mogelijkheid converteert de DEL, BS, Meta en Fn toetsen. Door de geschiktheid voor meerdere platformen is het mogelijk om altijd en overal hetzelfde toetsenbord te gebruiken. Het is dus eigenlijk een cross-platform keyboard.
Gebruikers van een PC-AT systeem kunnen het toetsenbord ook gebruiken, maar dan hebben ze wel een extra kabel nodig. Dit is in mijn ogen een tekortkoming.
Ik heb het klavier ongeveer drie weken gebruikt. Eerst voelde het vreemd aan. De pijltjes gebruik je door "Fn"+ "<-" te typen. De beide toetsen liggen dicht in de buurt (handig!), dus ik geraakte er snel gewend aan. Hetzelfde geldt voor de "PageUp", "PageDown", "Home", "End", "Insert", "Stop", "PrScrn", "ScrollLock", "Pause/Break", "Clear", "Enter" en alle programmeerbare "F1-F12" functietoetsen. De F1-F12 toetsen liggen op de toetsen van "1" tot "=" (bij Azerty "-").
Wat de kwaliteit betreft is het positief dat PFU America een zeer stevig keyboard gemaakt heeft voor veeleisend gebruik. Het voelt goed aan. Het duurde ongeveer twee weken voor ik gewend was aan de nieuwe lay-out van de toetsen. 20 Jaar van PC-AT toetsenbord gewoonten laten zich niet zo snel veranderen.
Dé grote tekortkoming van dit toetsenbord is het gebrek aan een "Caps Lock" toets. Zelfs met de "Fn" of "Meta" toetsen is het niet mogelijk om die toets te gebruiken. Ik stuurde een e-mail naar de fabrikant over deze kwestie en ze antwoordden dat het een onderdeel van het ontwerp is. Ze vonden dat "Hackers" de "Caps Lock" toch nooit gebruiken, dus het was ook niet nodig om er een alternatief voor te maken. Toch merkten ze nog op dat het onder Linux zeer eenvoudig is om een "Caps Lock" te maken door een key mapping te gebruiken met xmodmap of zelf nog eenvoudiger door xkeycaps (een grafische front end). Toch zou het leuk zijn als PFU hun product zou aanpassen om deze veelgebruikte toets toe te voegen aan één van de "Fn"+toets combinaties.